Tous les matins du monde is een film die gaat over het leven van gambist Marin Marais en diens mysterieuze leraar Monsieur de Sainte-Colombe. In het 17de-eeuwse Frankrijk worden de grote muzikanten gelokt om te spelen aan het hof van zonnekoning Lodewijk XIV, maar de mythische Sainte-Colombe gelooft hier niet in en trekt zich terug in zijn afgelegen kasteel. De jonge muzikant Marin Marais is erg gefascineerd door zijn muziek en probeert de muzikale geheimen van Sainte-Colombe te ontrafelen door naar hem toe te trekken…
Tijdens deze film zal een deel van de muziek live gespeeld worden door La Primavera.
Roel Spanjers, Eric van Dijsseldonk en Wouter Planteijdt vonden elkaar ooit in hun gezamenlijke liefde voor The Band. In de geest van deze legendarische groep gaan ze nu samen op zoek naar de oorsprong van wat hun muzikaal bindt. Resulterend in een mengeling van Amerikaanse roots stijlen (soul, folk, rhythm & blues, country) met veel kenmerkende driestemmige zang.
In hun nieuwe programma ‘Songs From The South’ brengen ze vergeten pareltjes uit de Americana, van Memphis tot Muscle Shoals en van Woodstock tot New Orleans. Bovendien wordt er ditmaal meer eigen werk gespeeld, want ze zijn alle drie ook uitstekende songwriters.
Hun wapens: een piano, gitaren, mandoline, accordeon en dus die drie stemmen. Dit trio is zo goed op elkaar ingespeeld dat drums niet gemist worden. Zij brengen een dynamisch, semi-akoestisch concert: soms voluit in de ‘groove’, dan weer leeg en verstild, maar altijd gebracht met avontuur, smaak én verstand van zaken.
Toetsenist Roel Spanjers heeft zijn wortels in blues, r&b en soul. Hij speelde piano en Hammond bij o.a. JW Roy, Luther Allison en Normaal.
Eric van Dijsseldonk was ooit frontman van pop/rocktrio Smalltown Romeos, voordat hij onder eigen naam verder ging met mooie songs schrijven. Ook vaak te zien als de gitarist van o.a. Malford Milligan en Erwin Nyhoff.
Wouter Planteijdt maakt al vier decennia de podia onveilig met zijn eigenzinnige band Sjako! en bracht vier fraaie soloalbums uit. Daarnaast is hij actief als sessie-gitarist, songwriter en producer bij o.a. Paul de Munnik.
Om het theaterseizoen af te sluiten hebben we een 2-tal ‘jonge’ bands en een funky DJ gevonden die onze parel in een tropisch en swingend surf eiland gaan transformeren.
Rum for Breakfast (NL)
Rum for Breakfast is de verslavende mengelmoes van vriendschap, avontuur en een merkwaardig surf ritueel uit Panama. Een project waarmee frontman Machiel Scholten alle kanten van zijn kleurrijke karakter laat zien. Soms zijn dat popliedjes die klinken als een koele bries op een warme dag, andere keren is het melancholische indie rock die schuurt en knettert. Toch klinkt het altijd zoals de schrijver van de liedjes zelf: ontspannen, spontaan en intiem. Komend jaar brengt de band de eerste singles van hun debuutalbum uit: frisse popliedjes
Met zijn vaste bandmaten als muzikale steun en toeverlaat, werkt Machiel in zijn DIY-studio (lees: camper) aan zijn debuutalbum. Een plaat die perfect past in de platenkast van liefhebbers van JJ Cale, The Whitest Boy Alive en The National. Met liedjes over reizen, het ontmoeten van nieuwe mensen, liefde en avontuur. Maar live komt de band pas echt tot leven. Zo won Rum for Breakfast in 2020 de publieksprijs van de Grote Prijs van Rotterdam, stond het op festivals als Surfana Festival en heeft het een heuse waddeneiland-tour gedaan. Nu kijkt de groep uit naar de zomer, waarin ze kunnen rondreizen met hun nieuwe muziek en een slokje rum on the side.
https://www.rumforbreakfast.com/
Cargo Cult (BE)
Het Belgische CARGO CULT draait volledig om geven en delen. Niet hoogdravend – het zit m in de kleine dingen. Een gitaarlick gesmoord in reverb, een groovy bas en wat analoge synth geluiden, meer hebben deze mannen niet nodig. De eerste avontuurlijke instrumentals en griezelige soundscapes verlieten net de oefenruimte en kregen in hun eigen omgeving direct lovende reacties. Reden voor ons om de grenzen te verleggen.
DJ De Vosselaar
DJ De Vosselaar heeft zijn roots net als Machiel Scholten van RFB in het Budelse en draait het liefst in een volle zaal vol roze bikini’s zijn 100% vinyl set met funky disko, R&B glijders, fruity beats en zwoele plaatjes.
Als dat geen match is met beide bands dan weten wij het ook niet meer!
Om de opening van het theaterseizoen goed in te luiden hebben we de Amsterdamse band “De Stokers” uitgenodigd.
Banjo, drumkoffer, contrabas, accordeon, toeters en bellen, zingende zaag, stemmen, verdeeld over 7 mannen. De Stokers, voila! Polka, hoempa, balkan, smartlap, ska, country, tja… de Stokers doen er hun eigen ding mee. Nederlandstalige manisch melancholische circuspunk, meer woorden maken we er niet aan vuil. Komt dat zien, komt dat horen!
Voor de filmliefhebbers zal de bovenfoyer veranderen in een gezellige filmzaal. We presenteren een selectie van inspirerende en nostalgische films uit het verleden met als thema Budel Dorplein en in het bijzonder de zinkfabriek.
Als het weer ons gunstig gezind is, verplaatst het feest zich ook naar buiten met de silent disco, onder leiding van de enige echte DJ Lasoog. Deze disco is bedoeld voor iedereen, ongeacht dansvaardigheden ;-).
Ook is het 10 september Open Monumenten Dag in Cranendonck. De kans om het rijksmonument Hotel St. Joseph zoals het Cantinetheater eigenlijk heet te bezoeken.
De songs van Leonard Cohen behoeven niet veel uitleg. Met zijn eerste plaat uit 1967 “Songs of Leonard Cohen” heeft hij al meteen enkele klassiekers aan de popgeschiedenis toegevoegd. “Susanne” en “So long Marianne” zijn twee goede voorbeelden daarvan. Voor Bert van den Bergh begon de kennismaking met Cohen bij zijn tweede plaat “Songs of Love and Hate” (1971).
Het programma dat Van den Bergh presenteert omvat vooral de beginperiode van Cohen tot aan de jaren ’90. De songs worden op een hedendaagse, intieme wijze gespeeld en gezongen. De teksten worden (in het Engels) door Van den Bergh met zijn donkere, behaaglijke stem gloedvol gebracht, zodat de ziel van Cohen duidelijk doorklinkt in het programma. Bert doet dit eigenwijs op geheel eigen wijze, hij vertolkt Cohen, imiteert hem niet.
De lovende reacties en uitverkochte zalen die Van den Bergh te beurt vallen bewijzen dat de songs van Leonard Cohen nog altijd populair zijn. Bert weet de kern van die songs te pakken, temeer ook door de topmusici die hem begeleiden.
Bert wordt begeleid door: Tessa Kersten – Zang Ton Clout – gitaar Hanz Martenz – piano – toetsen
Voor hun nieuwste muziektheatervoorstelling laten de mannen van Straf zich inspireren door de waanzin van de redelijken.
ZEPPELIN! gaat over de krankzinnigheid die kolkt onder de oppervlakte en de gekte die het gezond verstand verzwelgt. Straf geeft zich over aan de waanzin. En vroeg of laat gaat iedereen voor de bijl.
STRAF is een zevenkoppige muziektheater formatie. Zeven kapiteins op één schip die weten van pompen of verzuipen. En pompen doen ze! Met een waanzinnige bezetting van drums, blazers en gitaren, van wasbord tot bassax en van accordeon tot voetpomp toeter. Zo stookt Straf zijn eigen sound, met invloeden van folk, soul, rock’n roll, en de polders van dit land.
Al ruim 10 jaar brengen zij hun opzwepende muziek naar de podia van Nederland en Vlaanderen. Regelmatig gaan zij daarbij theatrale samenwerkingsverbanden aan. Zo maakten zij eerder Kuifkop, Stripfiguren pissen niet voor Theaterfestival Boulevard, maakten zij deel uit van de Tilburgse theaterwandeling L’Avventura en speelden ze de zalen plat met het zeer goed ontvangen Wladiwostok!
Stef Bos en Rob Chrispijn staan in de voorstelling ‘Er is meer’ samen op het toneel. Ze vertellen verhalen over de rol van het toeval, het ontstaan van een lied en de kracht van voetballer Willem van Hanegem.
Natuurlijk zal Stef veel zingen – liedjes van eigen hand, maar ook nummers uit het repertoire van Chrispijn: nummers die bekend zijn geworden door Herman van Veen en die Stef ooit inspireerden om zelf te gaan schrijven.
We leven in een lastige tijd met veel problemen en conflicten. Maar beide mannen vinden elkaar in het besef dat er meer is dan winstbejag, grensoverschrijdend gedrag of burenruzies. En dat als we iets verder kijken, iets dieper graven de wereld een wonderbaarlijke plek is, zo spannend en divers dat je er nooit op uitgekeken raakt. Want er is meer, altijd meer.
Een voorstelling van twee tekstschrijvers die hardop denken en zingen Over wat we niet waar kunnen nemen Onder de grond. Boven de wolken Voorbij de snelheid van het licht. En in ons. Zo hebben ze elkaar in het ongewisse gevonden.
Voor een avond in het theater om het denkraam in ons hoofd open te zetten.
Vertoning van de documentaire ‘Heaven Stood Still : The Incarnations of Willy DeVille (2022)’, die het leven en de muziek van een unieke artiest portretteert die zowel bij leven als postuum veel te weinig erkenning heeft gekregen voor zijn unieke positie binnen de traditionele Amerikaanse muziek van de jaren ‘70, ‘80 en ’90. Aansluitend is er live muziek van Bandeville, die eigen interpretaties spelen van de songs van Willy Deville.
DeVille begon zijn muziek carrière in de CBGB-punkscene in het New York van de jaren ‘70 met zijn band Mink DeVille. Geboren als Billy Borsey in de fabrieksstad Stamford, Connecticut, smeedde hij voor zichzelf een totaal unieke identiteit. Zijn liefde voor muziek en films waren zijn inspiratie en zijn uitweg naar de grote stad. Zijn krachtige zangstem en steeds evoluerende podiumpersonages toverden avontuurlijke uitstapjes naar rhythm-and-blues-, cajun-, salsa-, mariachi- en tejanomuziek. Met zijn “Spanish-Americana” was hij een van de meest originele en meest romantische figuren van het rocktijdperk.
DeVille verkocht in zijn 35-jarige carrière een miljoen platen in Europa met hits als Spanish Stroll, Hey Joe, You Better Move On, Demasiado Corazon. Hij werd genomineerd voor een Academy Award voor het themalied van de film ‘Princess Bride’, stond op alle grote podia in Europa, maar in zijn thuisland bleef hij bijna volledig onbekend.
In eerdere berichtgeving was aangekondigd dat er na de film nog een optreden zou zijn van de band Bandeville. Wegens een sterfgeval binnen de band kan dit helaas niet door gaan. Reeds gekochte kaarten kunnen voor een deel gerestitueerd worden na de voorstelling. Deze kaartkopers hebben hierover al een mail ontvangen.
Deuren open om 20:00 Aanvang docu film 20:30 met pauze Tickets in VVK 10 Euro + servicekosten
De Oekraïense schrijver Nikolaj Gogol schreef in 1835 het verhaal in de vorm van een dagboek. Het dagboek vertelt over de kleine ambtenaar Aksenti Ivanovitsj Loopbaan, die niet is opgewassen tegen het leven. Aksenti zit gevangen in zijn eerzucht. Hij loopt helemaal vast in de wondere wereld van de liefde en de macht. Zijn liefde voor de dochter van de directeur en de wens om carrière te maken, luiden zijn ondergang in. Wanneer hij in het gekkenhuis stokslagen krijgt, denkt hij dat het een ritueel betreft dat bij zijn kroning tot de koning van Spanje hoort. Hij zit vast in een conflict met de samenleving en delft het onderspit.
Deze dramatische ontwikkeling is doorspekt met absurde humor; daarin was Gogol zijn tijd ver vooruit. Spel, aankleding en muziek maken de novelle tot een monoloog met elementen die ook nu in het leven nog steeds struikelblokken kunnen zijn.
Samen met regisseur Jan Adriaans (bekend van theatergroep Keskenoate) bewerkte René de novelle over het treurige bestaan van de hoofdpersoon Aksenti tot een solo theatervoorstelling. De virtuoze Tilburgse accordeonist Wim Ruis (bekend van Ot Azoj, de Coup en Zeevonk) doorweeft deze voorstelling met prachtige Oekraïense muziek.
‘René Zeebregts’
Sinds 1999 is René bezig als verhalenverteller. Vertellen is de oudste manier van kennisoverdracht en amusement. Van kampvuur tot en met theater; al sinds de oudheid verbinden verhalen de verteller en zijn publiek op een actieve wijze. René Zeebregts is een gepassioneerd theatermaker en verhalenverteller. Op theatrale en meeslepende wijze vertelt hij zijn verhalen, met een inhoud die rijk is aan scherpe waarneming, levensechte situaties en zinnebeeldige wijsheid. Op het repertoire staan zeer diverse verhalen uit allerlei windstreken. Van vijf minuten tot anderhalf uur.
René begon 40 jaar geleden, toen blies hij theatergroep Boem! nieuw leven in en deed hij ervaring op met absurdistisch repertoiretoneel. Vervolgens stortte hij zich op straattheater met het duo Seggel & Zeep, samen met zijn kompaan Mark van Seggelen. Hieruit is theatergroep Strapatsen voortgekomen, wat resulteerde in vijf, door Mark geschreven, locatie-voorstellingen: Meel, Grind, Jeuk!, De Uitverkorenen en Workel Mochilk (2006-2021). Vooral werd er gespeeld bij biologische boeren, maar ook een bakkerij, een café of een oude loods werd omgebouwd tot een tijdelijk theater.
Enkele recensies:
De Oirschotse Reni is een week nadat ze de voorstelling zag tijdens het Kubusfestival in Middelbeers nog danig onder de indruk. “Overweldigend geweldig!”, zo vat ze haar beoordeling van Dagboek van een Gek kernachtig samen. “Het decor is sober, maar René Zeebregts neemt je volledig mee op sleeptouw in zijn woordenstroom, intense emoties en intieme bespiegelingen, om je vervolgens weer weg te smijten. Je zag soms mensen even hun handen voor de ogen doen; zo heftig zijn de dingen waarin je wordt meegezogen. Knap hoe je wordt meegenomen in de transformatie in zijn hoofd. Samen met de subtiele muziek – dan weer dreigend, dan weer luchtig – is het echt een geweldige en voelbare ’totaalervaring’. Ondanks dat het stuk twee eeuwen oud is, voelt het totaal niet gedateerd. Ook nu nog zien we de verwarde mensen in onze samenleving, die er buiten vallen en de realiteitszin verliezen. Toeschouwers waren compleet ondersteboven. Na afloop was het even echt stil en hoorde je vervolgens: “Wauw!” (Uit: Oirschots Weekjournaal, 15 november 2023.)
“Mooi en indrukwekkend…de opbouw tot krankzinnigheid. Het kleine zaaltje maakte het nog indringender! Zo dicht op de huid. Een rol die goed bij je past. Het absurde uitvergroten. Prachtige en ingeleefde mimiek. Wim Ruis weefde zijn accordeonspel er omheen. Een soort dans tussen de personage en de muzikant. Mooi afgestemd. Pluim ook voor Jan Adriaans.” (Marijke Menken)
“Prachtige vertolking van deze rol die je op het lijf is geschreven René! En de muzikale intermezzo’s zijn ook niet te versmaden! Een top voorstelling!” (Jan Lieve Weeda)
“Gisteren de vertolking van ‘Dagboek van een gek’ van Nikolaj Gogol gespeeld door René Zeebregts mogen bijwonen. ‘Mogen” want het voelde niet als een voorstelling waarvoor ik een kaartje had gekocht, maar het bijwonen van een intieme vertelling van iemand die langzaam van de rails gaat. Fenomenaal vertolkt door René. Ik heb zijn relaas nog lang bij me gedragen.” (Ruud Merks)
Meer info op: www.verteltheaterzeebregts.nl
Dagboek van een gek
Zaterdag 24 februari Deuren open om 20:00 Aanvang voorstelling om 20:30
Tickets VVK 15 Euro ex servicekosten Tickets ADD 17,50 Ticketlink: https://eventix.shop/dcajdvqq
Camilla Blue, is een zangeres, schrijver en pianiste. Haar band heeft een repertoire dat bestaat uit ‘bluesy popsongs met een jazzy inslag’, een mengeling van modern, americana, rock, donkere jazz en pop.
Haar songs lijken zo uit haar mouwen te vallen zo productief is Camilla Blue. Ondertussen heeft ze haar live-CV al een goed fundament gegeven door optredens bij o.a. VPRO’s Vrij Geluiden, festival Puur, Jazz in Duketown, Eurosonic Noorderslag, Groene Engel.
Camilla Blue is zo’n typische band waarvan je de naam vaker gaat horen!
ZAAL OPEN 20:00 AANVANG 20:30 TICKETS VVK 16,50 ADD 18,00
